In processu lavacri enzymatici, cellulases in cellulosam expositam in fibris gossypii agunt, tincturam indigo a tela liberantes. Effectus lavacri enzymatici assecutus modificari potest cellulasis pH vel neutri vel acidi adhibitis et agitatione mechanica addita per media qualia sunt globuli ferrei.
Comparata cum aliis technicis, commoda lavacri enzymatici habetur magis sustineri quam lavacri lapidis vel lavacri acidi quia magis efficax est in usu aquae. Fragmenta pumicis residua ex lavacro lapidis multam aquam requirunt ad eliminandum, et lavacro acido plures cyclos lavacri implicat ad effectum desideratum producendum.[5] Specificitas substrati enzymorum etiam technicam subtiliorem reddit quam aliae methodi tractandi telam denim.
Habet etiam incommoda: in lavacro enzymatico, tinctura ab actione enzymatica emissa tendit ad iterum in textili deponendum ("maculatio retrorsum"). Periti lavacri Arianna Bolzoni et Troy Strebe qualitatem denim enzymo loti comparati cum denim lapide loto vituperaverunt, sed consentiunt differentiam a mediocri emptore non deprehendi.
De historia autem, mediis annis 1980, agnitio effectus lavacri lapidis in ambitum et augescentes leges de ambitu postulationem alternativae sustinabilis impulit. Lavacrum enzymaticum in Europa anno 1989 introductum est et in Civitatibus Foederatis Americae anno sequenti receptum est. Haec ars materia studii scientifici intensioris ab annis 1990 exeuntibus fuit. Anno 2017, Novozymes artem excogitavit ad enzyma directe in denim in systemate lavacri clauso spargenda, contra enzyma in lavacrum apertum addenda, aquam ad lavacrum enzymaticum necessariam ulterius minuens.
Tempus publicationis: IV Iun. MMXXXV